ترمووود و فرآیند تولید ترمووود

یکی از روش هایی که انسان از آن برای مقاوم سازی چوب استفاده می کرده، سوزاندن سطح چوب می باشد که این کار باعث مقاوم شدن سطح چوب می شود. بهترین روش برای طول عمر بیشتر چوب از انجمن ترموود فنلاند انجام داده است.

ترمووود یا چوب یا بهتر بگوییم چوب طبیعی فرآوری شده حاصل حرارت دادن 320 درجه سانتیگرادی چوب توام با بخار آب و گردش هوا می باشد. رمز موفقیت این روش خشک شدن مغز چوب می باشدکه باید به دمایی در حدود 185 تا 215 درجه سانتی گراد برسد و به مدت 2 تا 3 ساعت ثابت بماند. البته این متغیرها با نوع چوب و درصد رطوبت ان رابطه مستقیم دارد.

شاید استفاده از بخار آب برای شما ایجاد شبه کرده باشد، اما این بخار آب است که در این فرآیند ویژگی های بیشماری از چوب را تغییر می دهد و این کار باعث می شود رطوبت در چوب ثابت شود و خاصیت عایق حرارتی آن نیز به مقدار دلخواه برسد.

پارامتر دیگر این فرآیند، دما می باشدکه باعث از هم گسستگی زنجیره سلولی چوب را تا حدی زیادی از بین می برد. اسیدها را تجزیه کرده و قسمت اعظم رزین از چوب خارج می شود. تمامی این عملیات ها در نهایت ترمووود چوب را در مقابل پوسیدگی و خواص آسیب پذیر چوب مقاوم می کند.

در نهایت فرآیند ترموود را این گونه می توان بیان کرد که بوسیله گرما رطوبت را صفر کرده و در آخر با اعمال رطوبت به نزدیکی 4 تا 6 درصد خواهد رسید. نتیجه این عمل مقاوم کردن ترموود در مقابل تاب برداشتن، تغییر ابعاد و ... می باشد.

ترمو چیست و ترمووود چگونه چوبی است؟

چوب یکی از اولین موادی است که در دست انسان از چند صد قرن پیش تا کنون بوده و یکی از اولین دلایل آن این است که به طور طبیعی در اکثر نقاط وجود دارد چوب ماده پر ارزشی است که در مصارف عادی نسبت به عوامل شیمیایی، فیزیکی و جوی مقاوم است. چوب، نه مانند بسیاری از فلزات است که در مجاورت هوا به سرعت اکسید می شوند و نه مثل برخی سنگ ها و مصالح ساختمانی که در مقابل گاز کربینک موجود در هوا تجزیه می شوند.

چوب به دلیل عایق نسبی بودن در برابر حرارت، در عایق کاری های حرارتی و نیز ساخت دسته ی افزارهای داغ کاربرد گسترده ای دارد. چوب به دلیل داشتن ضریب هدایت حرارتی بسیار زیاد، داغ نمی شود و به همین دلیل کبریت از چوب ساخته می شود. ضمن این که در دمای اندک نیز یخ نمی بندد.
با اعمال روشهای علمی می توان در ساختار چوب تغییراتی ایجاد کرد و با حفظ زیبایی ظاهری و خواص باطنی آنرا در فضاهای خارجی مصرف نمود.